Joanne’s blog 10

In de nieuwsbrief van 25 april staat een verkeerde link naar de laatste blog van Joanne. Klik hier om naar de blog van 25 april te gaan.

Lieve allemaal,

En toen kwam het plotseling heel dichtbij deze week. Sinds drie weken is het in het noorden, waar ik woon, heel onrustig. Continu vliegen er straaljagers en helikopters over. En in de verte hoor je de bombardementen en met enige regelmaat wat hevigere knallen. De eerste dagen rende ik bij ieder geluid naar de schuilkelder, totdat ik leerde dat er een verschil is. De knallen met een dof geluid zijn uitgaand, dus vanuit Israël naar Libanon. Is er een scherper geluid, bijna sissend, dan moet je je haasten!

Gisterenmiddag, ik had dit net uitgebreid uitgelegd aan vrienden in Nederland, toen de knallen dichterbij kwamen. En ze waren zeker niet dof. Zo snel als ik kon, pakte ik mijn tas en huissleutels. Sinds de onrust liggen ze vlak bij de voordeur, zodat ik ze altijd snel bij de hand heb en ik rende richting schuilkelder. Meer voor de zekerheid, want er was geen alarm afgegaan. Ik was niet de enige. Overal snelden mensen richting een beschermende ruimte. Tijdens mijn vlucht zag ik hoog in de lucht hoe een aantal raketten vanuit Libanon geraakt werden door de ‘Iron Dome’, hoog technisch afweergeschut dat het Israëlische leger gebruikt om de bevolking te beschermen. Die onderschepping veroorzaakte ook weer knallen. ‘Het elkaar raken’ leek wel vuurwerk en was te surrealistisch om te bevatten. Toen zag ik een man staan, met zijn jonge zoontje naast zich. Hij liet hem iets zien in de lucht, een aantal kleine wolkjes aan de helderblauwe hemel. Het resultaat van ‘het elkaar raken’… als kleine vlokjes. Zijn uitleg maakte het voor het kleintje te bevatten…  Wolkjes in de lucht, dat kan niet gevaarlijk zijn. Ik vergat helemaal dat ik op weg was naar de schuilkelder en daar stonden we met zijn drietjes te kijken naar een vredige hemel… O, laat het geen droom zijn, maar snel werkelijkheid worden!

Shabbath met heel veel shalom, lieve groet, Joanne