Joanne’s blog 44

Lieve allemaal,

Afgelopen maandag was ik met Matthijs Le Loux en Bas Schwarwachter, twee journalisten van Nu.nl, naar het verre noorden van Israël om ook dat verhaal te brengen.

Ik had een afspraak voor ze gemaakt met de voormalig Nederlandse Marieke Israel – ja, dit is echt haar achternaam –, die getrouwd is met een Israëli en hier al meer dan twintig jaar woont. Hun huis staat in Dishon, een van de dorpen die midden in de vuurlinie van Hezbolla liggen. In Dishon is dagelijks sprake van vele alarmen, raketinslagen en drones.

Na 7 oktober werd Marieke met hun kinderen geëvacueerd en verbleef ze in een hotel bij het Meer van Tiberias. Haar man bleef achter om op hun huis en dieren te passen. Marieke: “Maar na een half jaar in het hotel kwamen de muren op mij af en werd ik zo depressief, dat ik besloot om terug te keren naar huis.’

Ondanks het gevaar van een ritje naar Dishon, wilde ik dat Matthijs en Bas het leven in het noorden zagen. Onze absolute overtuiging dat dit verhaal verteld moet worden, zorgde ervoor dat we gingen.

Onderweg ging twee keer de alarmapp op mijn telefoon af: Dishon en omgeving. We stopten langs de weg en zagen in de lucht een surrealistisch schouwspel van ‘van alles’.

Wat mij vooral bezighield op weg naar Marieke toe was de enorme rook die ik overal zag … Even dacht ik dat het mist was – dat dacht ik zelfs wel wat langer dan even. Ik kon en wilde het niet geloven, en kon het ook slechts amper bevatten, maar toch zag ik hele bossen in brand staan.

Door de raketinslagen en het warme weer … het prachtige groene noorden.

Na een lange rit bereikten we Marieke en haar verhaal…

Laten we hopen en bidden dat er snel betere tijden zullen aanbreken.

Lieve groet en een shabbat met heel veel shalom, Joanne