Donderdag, 4 januari 2024
Joanne's blog
Lieve allemaal,
Mijn kat moest voor haar jaarlijkse inenting naar de dierenarts. In de kattentas ging ze mee in de auto, luid miauwend als protest. Ik vind het nooit prettig om erbij aanwezig te zijn als ze die prikken krijgt, omdat ik het altijd zo zielig vind. Ik wacht dan ook bij voorkeur buiten. Maar dit keer lukte dat niet. Ik raakte met de dierenarts in gesprek en vergat weg te gaan. Ze vertelde dat er sinds 7 oktober ontelbare honden en katten zijn gered, zowel in het zuiden, aan de grens met Gaza, als in het noorden, aan de grens met Libanon. Hun baasjes moesten vaak halsoverkop vluchten en in de stress van het moment werden de dieren dan achtergelaten. Tientallen hondenliefhebbers uit de rest van het land, “hondenhelden” noemde mijn dierenarts hen, hebben ervoor gezorgd dat veel van die dieren weer zijn verenigd met hun baasjes. Sommigen moesten in het dierenziekenhuis worden opgenomen vanwege de verwondingen die ze tijdens het geweld hadden opgelopen. Voor ieder dier werd en wordt met veel liefde gezorgd.
Dit soort ontmoetingen en bijzondere verhalen helpen me om door de waanzin van de dag te komen. Want de situatie is nog steeds ernstig, ook en vooral in het noorden.
Toch gaat het leven door. Zo beviel de 28-jarige Dil uit het Druzendorp Yarka in de eerste minuten van 2024 in het Galilea Medisch Centrum van een gezonde dochter. Niet echt nieuws, of toch wel? Want de bevalling vond plaats in een gebouw onder de grond, in verband met de oorlogsomstandigheden. Het ziekenhuis ligt 9,5 kilometer van de noordelijke grens van Israël met Libanon. Dil, wier oudste zoon twee jaar geleden ook in het medisch centrum werd geboren: “Het was best wel raar om deze keer in het ondergrondse ziekenhuis te bevallen. Maar dit is vandaag de dag onze realiteit.”
Ik probeer me te concentreren op het positieve, op de mooie samenwerkingen die er in Israël plaatsvinden, ook nu, of misschien wel zelfs nu! Tussen Israëli’s en Palestijnen. Zo is er bijvoorbeeld het Peres Centrum voor Vrede en Innovatie in Tel Aviv. Ik kom er graag. Een prachtige plek om te bezoeken, een voorbeeld voor de wereld. In 1997 werd het opgericht door Shimon Peres, oud-president van Israël, met als doel de weg naar vrede te ontwikkelen door middel van gezamenlijke projecten.
Jucha Engel is erg actief bij dit centrum. Ooit was hij adviseur van Shimon Peres. Hij is ook de opa van Ofir Engel, die op 7 oktober werd ontvoerd door Hamas en enkele weken later weer werd vrijgelaten. Jucha schreef me afgelopen week over het bezoek dat Marriët Schuurman, de ambassadrice van Nederland in Israël, op 28 december aan het centrum bracht. “Mijn kleinzoon Ofir en ik waren daarbij. Zoals je weet is Ofir onlangs uit gevangenschap in Gaza vrijgelaten. Hij bedankte mevrouw Schuurman en via haar de premier en minister van Buitenlandse zaken van Nederland voor hun steun en inspanningen. Laten we bidden en hopen dat alle gegijzelden snel vrijgelaten zullen worden.” Daar wil ik graag nog het volgende aan toevoegen: “En laten we bidden en hopen voor vrede in 2024!”
Shabbat met veel shalom, lieve groet, Joanne
