Maandag, 16 juni 2025
Joanne's blog
Lieve allemaal,
En dan plotseling zitten we weer midden in een afschuwelijke, angstaanjagende oorlog. Het voelt als een nachtmerrie waaruit ik maar niet wakker word.
Dag en nacht lopen in elkaar over. De constante alarmen en aanvallen laten geen onderscheid toe. Alles is onvoorspelbaar, behalve de dreiging. Scholen en veel bedrijven zijn gesloten, het vliegveld is al dagen dicht, en overal heerst een onwerkelijke stilte.
De Bescherming Burgerbevolking, in Israël noemen we die Pikoed Haoref, doet fantastisch werk. Net als het leger en de duizenden vrijwilligers van allerlei organisaties, waaronder het JNF. Hun inzet redt levens, elke dag opnieuw.
Op televisie legt men telkens weer uit wat je moet doen tijdens een aanval. Hoe je bijvoorbeeld kinderen opvangt. Hoe je ze geruststelt door in de schuilkelder spelletjes te spelen, door muziek aan te zetten om de knallen te dempen en door samen liedjes te zingen om de angst te verzachten.
Voor ouders met jonge kinderen is het zwaar. Tussen de aanvallen door, als er even een paar uur rust is, grijpen ze elk moment aan om hun kroost buiten te laten spelen. Even frisse lucht, even lekker kind zijn.
Ik heb het geluk dat ik deze dagen mag logeren bij een goede vriend die vlakbij woont en een beveiligde kamer heeft. Veel mensen hebben dat geluk niet. Als het alarm gaat, moeten ze vaak rennen, vele trappen af, om bij een openbare schuilkelder te komen.
En dan is er ‘de rooie’. Mijn oranje kat. Ooit kwam ze langs, en ze is vervolgens altijd gebleven. Ze lijkt zich weinig van alles aan te trekken. Een paar keer per dag, als het even rustig is, loop ik naar huis om haar te voeren en wat met haar te spelen. Vervolgens gaat ze weer rustig op de patio liggen, alsof er niets aan de hand is.
De wereld hier staat totaal op zijn kop. En toch voel ik in kleine momenten, zoals bij het zien van mijn spinnende kat, de spelende kinderen op straat en mijn bloeiende boom, een soort hoop. Een herinnering aan normaliteit. Aan wat was. En wat hopelijk snel weer terugkomt.
Een shalom voor ons allen, dat de rust snel mag wederkeren en de gegijzelden vrij worden gelaten,
Liefs, Joanne
