Donderdag, 3 april 2025
Joanne's blog
Lieve allemaal,
Vanmorgen liep ik door het bos buiten ons dorp. Ooit werd het bos aangelegd door het JNF. Daar zijn, zoals ik al eerder schreef, in het afgelopen jaar een aantal raketten uit Libanon neergekomen. Het aanzicht is nog steeds verdrietig en troosteloos. Maar plots zag ik, het leek bijna uit het niets, een aantal vlinders langs fladderen. Ze hadden zichtbaar plezier. Ik moest meteen denken aan een artikel dat ik jaren geleden voor het JNF schreef.
Het was in november 2016, toen er in Haifa een grote brand woedde, die enkele dagen duurde en het landschap teisterde. Het had lang niet geregend, de grond was kurkdroog, en op de dag dat de brand uitbrak, waaide er een extreem harde wind. Het vuur kon zich snel verspreiden. Honderden hectaren natuur verbrandden. In luttele uren werden sterke, grote, prachtige bomen zwarte, droevige stompjes. Weg was het gebied met de levendige flora en fauna.
De eerste paar maanden na de brand werd er niets gedaan, bewust. “We wilden de natuur eerst de tijd geven om te herstellen”, vertelde landbouwdeskundige Hanoch Borger me toen. Een stoere, grote man. Die eerste maanden liep hij dagelijks door het verbrande gebied. Het was als een kind voor hem. De zwartheid maakte hem troosteloos. Tot hij op een dag, bijna aan het eind van zijn wandeling, een vlinder zag vliegen. “Toen wist ik dat de natuur bezig was met haar herstel”, vertelde hij me, met tranen in zijn ogen.
Datzelfde gevoel kreeg ik nu ook. De duidelijke schade die zowel in het zuiden als het noorden aan de natuur is toegebracht, geeft het gevoel: dit komt nooit meer goed. Maar in de natuur is dat niet het geval, zij blijft altijd doorgaan. En daarin vinden we onze zekerheid voor de toekomst.
De Britse kunstschilder David Hockney omschreef het heel mooi tijdens de coronaperiode. Via Instagram deelde hij een van zijn iPad-creaties met de buitenwereld: ontluikende narcissen – het symbool van de aankomende lente – in een groen veld tegen een lichtblauwe hemel. De titel van de creatie was: “Do remember they can’t cancel the spring” (Onthoud alsjeblieft dat ze de lente niet kunnen tegenhouden). Een duidelijke boodschap van hoop.
Afgelopen week begon de lente – laat het een teken zijn van verandering. Dat de oorlog stopt en de gegijzelden snel vrij mogen komen. Het moet gewoon!
Een shabbat met heel veel shalom, liefs, Joanne
