Donderdag, 31 oktober 2024
Joanne's blog
Lieve allemaal,
Al jaren liep ze door ons dorp. Gebogen. Met aan de lijn haar hondje. Onafscheidelijk leken ze. Ze hadden allebei dezelfde kleur haar. Wat stroachtig blonderig grijs. Iedereen in ons dorp kende haar, maar ook weer niet. Een bijna onzichtbare vrouw. Ze sprak vrijwel nooit met iemand. Ze had genoeg aan zichzelf en haar hond. Je zag haar altijd overal. Soms zo maar op een bankje, dan las ze haar hond voor uit een boek. Dan weer zaten ze ergens anders. Samen tevreden te zijn.
Een aantal maanden geleden zag ik haar helemaal alleen lopen. Met nog steeds die bijzondere onzichtbaarheid. Ik durfde haar niet te vragen waar haar hondje was, maar ik concludeerde dat hij was overleden. Vragen kon ook niet, want zij sprak alleen Russisch.
Ze bleef door ons dorp lopen, zonder het hondje, maar wel met een grote zak eten voor de zwerfkatten. En die begrepen dat al snel en volgden haar overal. Het leek haar blij te maken. Omringd door het gemiauw, met een transistorradiootje in haar hand, waar ze bijna in dook om niets te missen.
Het afgelopen jaar kwam ik haar vele malen tegen, als we, samen met de hele buurt, naar de schuilkelder holden. Om vervolgens met zijn allen snel naar beneden te lopen. Ik hielp haar vaak. Of schreeuwde naar haar en al die anderen dat ze door moesten hollen. Dat het gevaarlijk was buiten.
En toen plots dit weekend het bericht dat iemand in onze schuilkelder, op de plek waar we allemaal steeds weer onze veiligheid zoeken, was gevallen. Het bleek het vrouwtje te zijn. In haast en paniek was ze gestruikeld, uitgegleden en beneden op het beton terechtgekomen. Ze overleed ter plekke. Net op dat moment was ze helemaal alleen in de schuilkelder. Bij toeval waren wij, de mensen die anders ook altijd ons toevlucht zoeken in die kelder, allemaal ergens anders op het moment dat de knallen uit Libanon kwamen.
Plots was ze niet meer onzichtbaar. Ze haalde zelfs het landelijk nieuws. Haar afschuwelijke einde zorgde voor ‘bekendheid’.
Lieve, kleine, bijzondere vrouw, ik hoop dat je je rust hebt gevonden.
Shabbat met heel veel shalom, Joanne
