Maandag, 29 september 2025
Joanne's blog

Lieve allemaal,
Er is nog steeds een groep klasgenoten uit mijn lagereschooltijd in Blaricum die regelmatig samenkomt en veel contact met elkaar onderhoudt. Afgelopen week kregen we het bericht dat iemand uit deze groep was overleden. Onverwacht. Hij was een markant en bijzonder mens: geniaal in het maken van muziek en rijk aan kennis op zoveel gebieden. We hadden een speciale band.
Hij stuurde geregeld lange epistels aan kranten, vrienden en kennissen over wat er in de wereld gebeurde. Hij wist veel, had een uitgesproken mening en duldde weinig tegenspraak. Dat vond ik altijd iets bijzonders aan hem. Tot de gebeurtenissen van 7 oktober 2023 en de daaropvolgende oorlog. Het eerste jaar zweeg hij erover, maar daarna barstte hij los. In volle hevigheid. Hij beet zich erin vast en stuurde me eindeloze mails met zijn visie op de situatie. Het leek alsof hij mij begon te vereenzelvigen met de Israëlische regering. Na een tijdje besloot ik te reageren. Ik schreef hem:
“Jongen, je kunt niet goed oordelen over wat hier gaande is. Laat staan dat je er een mening over kunt hebben. Zelfs ik, die hier woont, weet het niet.”
Dat was olie op het vuur. Zijn berichten werden frequenter en heftiger. Ik besloot niet meer te antwoorden.

En toen kwam het bericht van zijn overlijden. Zijn afscheid kon ik volgen via een speciale verbinding. In de speeches werd verteld over zijn unieke manier om met de ingewikkeldheden van de wereld om te gaan, over hoe hij streed tegen onrecht en met hoeveel intensiteit hij dat altijd deed.
Deze week is het Jom Kipoer, een dag van inkeer en verzoening. Met jezelf, met anderen en met G’d. De dag waarop we vergeving vragen voor de fouten die we in het afgelopen jaar hebben gemaakt. Dat ik het gesprek met hem niet heb gezocht, is er één waarvoor ik vergiffenis vraag. Het is zo belangrijk om met elkaar te blijven praten, ook als het moeilijk of ongemakkelijk is wat de ander zegt. Alleen zo is er hoop op een betere wereld.
Moge er spoedig ware shalom zijn en de gegijzelden thuiskomen.
Ik wens u een goede vasten en nog vele jaren, Joanne