Donderdag, 6 november 2025
Joanne's blog
Lieve allemaal,
Het gebeurt me om de paar maanden: de pootjes van mijn leesbril en die van mijn reservebrillen zijn afgebroken. En dus rijd ik naar mijn opticien in het nabijgelegen Arabische dorp. Zijn mooie winkel staat midden in het centrum, precies op het punt waar drie van de vier wegen samenkomen. Nog vóór ik binnen ben, zwaait hij al vrolijk naar me. Met lichte schaamte leg ik deze keer twee brillen op de toonbank.
Hij behandelt ze alsof het kostbare erfstukken zijn: voorzichtig, bijna liefdevol. Ik daarentegen ga er altijd erg slordig mee om. Ook nu neem ik me weer voor het vanaf nu beter te doen. Maar eigenlijk weet ik al dat ik over een paar maanden terug ben.
Binnen enkele minuten zijn mijn brillen weer als nieuw. Als ik vraag wat ik hem verschuldigd ben, antwoordt hij zoals altijd: “Helemaal niets.” Ik krijg hem nooit zover dat hij me laat betalen. Dus koop ik deze keer uit schuldgevoel een zonnebril.
Als ik naar mijn auto loop, roept hij me terug. Of ik een kopje Arabische koffie wil. Ik houd niet van koffie, maar afwijzen kan als onbeleefd worden gezien. Dus ga ik terug. Daar staan we, voor zijn winkel. Al snel sluiten andere buurwinkeliers aan. Hun verkoop ligt even stil voor dit dagelijkse ritueel: samen koffie drinken gaat voor alles.
Ze spreken in het Ivriet met elkaar, en niet in het Arabisch, zodat ik hen ook kan verstaan en met hen kan meepraten. Een kleine moeite, maar wel een gebaar dat mij vervult met warmte. De toestand in de wereld. Ze maken zich ernstige zorgen, maar weten ook dat het leven doorgaat. De zoon van de een is net getrouwd, de dochter van een ander is kortgeleden bevallen. Een aantal van hun kinderen studeert in het buitenland. Maar die zullen absoluut terugkeren zodra ze afgestudeerd zijn. “Want,” zo zegt een van de vaders, “hun toekomst ligt hier.” En een zoon van weer een ander zit in het leger.
Als we na een minuut of tien afscheid nemen, denk ik voor de zoveelste keer deze afgelopen twee jaar: ja ondanks alles gaat het leven door, in al zijn facetten. Inclusief deze warme ontmoetingen.
Sjabbat sjalom en moge de gegijzelden die nog worden vastgehouden spoedig naar huis terugkeren.
Joanne
